Ο χορός αυτός είναι ένας ανδρικός χορός που χορεύται κυρίως στην Πυλαία (Καπουτζήδα) της Θεσσαλονίκης. Την ονομασία του την οφείλει μάλλον σε κάποια όμορφη γυναίκα που φορούσε παρτάλια, δηλαδή κουρελιασμένα ρούχα. Γι’ αυτό και ο χορός λέγεται και «της Παρτάλως». Η λαβή των χεριών είναι από τις παλάμες με λυγισμένους τους αγκώνες ή από τους ώμους. Ο χορός αποτελείται από έξι πηδηχτά βήματα πάνω στα οποία γίνονται διάφορες φιγούρες. Ανά 4 εξάρια σύμφωνα με τη μουσική αλλάζουμε και φιγούρα. Το μέτωπο του χορού είναι σχεδόν πάντα προς το κέντρο.

Μέρος Α΄

1:Το δεξί βήμα δεξιά.

2: Το αριστερό προς τα αριστερά.

3: Το δεξί προς τη φορά.

4: Γίνεται αναπήδηση στο δεξί, με σύγχρονη άρση ψηλά και σταυρωτά του αριστερού ποδιού λυγισμένο στο γόνατο.

5: Το αριστερό αριστερά στη διάσταση.

6: Γίνεται αναπήδηση πάνω στο αριστερό πόδι με σύγχρονη άρση χαμηλά του δεξιού ποδιού με τα δάχτυλα κοντά στη φτέρνα του αριστερού. Τα βήματα αυτά γίνονται συνολικά 4 φορές.

Μέρος Β΄

1^α):Το δεξί πατάει λίγο δεξιά.

1β): Το αριστερό πόδι πατάει πίσω από το δεξί στα δάχτυλα και προς τη φορά.

2^α) και 2β) : Όπως το 1^ακαι 1β.

3): Το δεξί πόδι πατάει στη διάσταση προς τη φορά.

4-5-6): Όπως τα βασικά αλλά πηδηχτά.

 

Μέρος Γ΄

Ακολουθούν 4 εξάρια με βαθιά καθίσματα.

1): Πηδάμε συγχρόνως και στα δύο πόδια και ερχόμαστε στο βαθύ κάθισμα.2): Με μικρή αναπήδηση πάνω στο δεξί, ερχόμαστε σε ημικάθισμα, ενώ συγχρόνως γίνεται τέντωμα του αριστερού ποδιού προς το κέντρο του κύκλου. Τα καθίσματα αυτά γίνονται για 24 χρόνους όπου στο 24 σηκωνόμαστε όρθιοι για να συνεχίσουμε από τα βασικά. Στα καθίσματα έχουμε μέτωπο προς τη φορά και τα χέρια είναι το με δεξί λυγισμένο μπροστά στο στήθος, το δε αριστερό τεντωμένο προς τα πίσω.