Ο ρόλος της Οικογένειας στην ανάπτυξη του παιδιού

Βιβλιογραφική αναφορά σε αυτή τη σελίδα:
1998

 

Επίλογος

Τελειώνοντας παραθέτουμε ένα απόσπασμα από τον Khalil Gibran:

"Τα παιδιά σου δεν είναι τα δικά σου παιδιά. Είναι οι γιοί και οι κόρες της νοσταλγίας της ζωής για την ζωή.

Έρχονται μέσα από σένα, αλλά όχι για σένα και αν και είναι δικά σου, δεν σου ανήκουν. Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη, όχι τις σκέψεις σου, γιατί έχουν τις δικές τους. Μπορείς να προσπαθήσεις να είσαι όμοιος με αυτά, αλλά μην επιδιώξεις να τα κάνεις όμοια με σένα. Γιατί η ζωή δεν πηγαίνει πίσω. Είσαι το τόξο που θα εκτοξευθούν σαν ζωντανά βέλη τα παιδιά σου".

Οι γονείς πρέπει πάντα να έχουν υπ' οψιν τους ότι τα παιδιά έχουν δική τους προσωπικότητα, δικές τους απόψεις και ιδέες και υποχρέωσή τους είναι να τους δίνουν την ανάλογη ελευθερία και πρωτοβουλία για να εκφράζονται.

Τα παιδιά δεν είναι μικρογραφία των μεγάλων κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται, με σεβασμό και με την ανάλογη προσοχή από τους μεγάλους, βοηθώντας τα να αναπτυχθούν ομαλά μέσα σε κλίμα μιας ήρεμης και ευτυχισμένης οικογενειακής ατμόσφαιρας, όπου επικρατεί η αγάπη, η συνεργασία, η ομόνοια και ο διάλογος.

Και για να συνοψίσουμε, θα κατατάσσαμε τις υποχρεώσεις των γονιών προς τα παιδιά τους στα παρακάτω:

Να παίρνουν τις σωστές αποφάσεις για τα παιδιά, οι οποίες πάντα θα βασίζονται στις επιθυμίες και στις ανάγκες των παιδιών.

Να αντιμετωπίζουν σωστά τους κοινωνικούς θεσμούς που αφορούν το παιδί.

Να διατηρούν αρμονική σχέση με το παιδί, σε όλες τις περιόδους της ηλικίας του.

Να παροτρύνουν το παιδί να αποκτήσει ενδιαφέροντα που ταιριάζουν στην προσωπικότητά του και που ευνοούν την κοινωνικοποίησή του.

 

 

Βιβλιογραφική αναφορά σε αυτή τη σελίδα:

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΪΤ

Αυτό το σάιτ χρησιμοποιεί Κώδικα Καταγραφής (ΚωΚ ή cookies) κυρίως για την προβολή διαφημίσεων από την Google - Μάθετε περισσότερα...