Επιμέλεια Ιστοχώρου: Διον. Κ. Παρούτσας
ΚΥΡΙΑΚΗ Γ' ΛΟΥΚΑ (Λουκά κεφ. ιγ' στίχοι 10-17).
8. Η θεραπεία της βαριά άρρωστης γυναίκας.
Α' ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Με τη σημερινή ευαγγελική περικοπή η Εκκλησία θέλει να μας διδάξει: α) την άπειρη αγάπη του Κυρίου μας για τον κάθε άνθρωπο και β) την αυστηρή διαγωγή του απέναντι στους υποκριτές, όπως παρουσιάζονταν τότε οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι.
Β. ΚΕΙΜΕΝΟ
| ΑΡΧΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ | ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ |
|
«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἢν διδάσκων Ἰησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν, τοῖς σάββασι. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἢν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἢν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακύψαι εἷς τὸ παντελές. Ἰδῶν δὲ αὐτὴν ὃ Ἰησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεv αὐτὴ- γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτὴ τάς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. |
Εκείνο τον καιρό δίδασκε ο Ιησούς σε μια από τις συναγωγές και ήταν ημέρα Σάββατο. Και ήταν εκεί μια γυναίκα που είχε πονηρό πνεύμα. Ήταν άρρωστη δεκαοχτώ χρόνια και ήταν σκυφτή και δεν μπορούσε να σηκώσει το σώμα της καθόλου. Και όταν την είδε ο Ιησούς της μίλησε και της είπε- Γυναίκα, είσαι λυμένη από την αρρώστια σου και ακούμπησε επάνω της τα χέρια του και αμέσως εκείνη ανασηκώθηκε και δόξαζε το Θεό. |
|
Ἀποκριθεὶς δὲ ὃ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἐξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. Ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἢν ἔδησεν ὃ Σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἥμερα, τοῦ σαββάτου; Καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ' αὐτοῦ». |
Και αποκρίθηκε ο αρχισυνάγωγος με αγανάκτηση, γιατί το Σάββατο έκαμε τη θεραπεία ο Ιησούς και έλεγε στο λαό: Έξι μέρες είναι, όπου σ' αυτές πρέπει να εργαζόμαστε, σ' αυτές λοιπόν να έρχεσθε και να θεραπευόσαστε και όχι στην ημέρα του Σαββάτου. Του αποκρίθηκε λοιπόν ο Κύριος και είπε· Υποκριτή, ο καθένας σας το Σάββατρ δε λύνει το βόδι του και τον όνο από το παχνί και τα πάει και τα ποτίζει; Και αυτή εδώ που είναι κόρη του Αβραάμ και την έδεσε ο Σατανάς δεκαοχτώ χρόνια δεν έπρεπε να λυθεί από τούτο το δέσιμο την ημέρα του Σαββάτου; Και ενώ έλεγε αυτά ο Ιησούς καταντροπιάζονταν όλοι οι εχθροί του· και όλος ο λαός είχε χαρά για τα θαύματα που γίνονταν από αυτόν. |
ΑΝΑΛΥΣΗ
1. Η γυναίκα της περικοπής, παρόλο που ήταν άρρωστη και πνευματικά και σωματικά, όμως επισκεπτόταν κάθε Σάββατο τη συναγωγή. Άκουε το λόγο του Θεού και έπαιρνε δύναμη και κουράγιο για να αντιμετωπίζει την αρρώστια της. Μας διδάσκει ότι και εμείς πρέπει να πηγαίνουμε κάθε Κυριακή στην εκκλησία να παίρνουμε δύναμη και ζωή.
2. Η άρρωστη γυναίκα είχε μεγάλη πίστη, ευσέβεια και υπομονή, γι' αυτό και δέχτηκε από τον Κύριο πολύ περισσότερα από όσα περίμενε. Ο Κύριος τη θεράπευσε μια για πάντα. Μετά τη θεραπεία της η γυναίκα δοξολογούσε το Θεό και έδειχνε μπροστά σ' όλους την ευχαριστία και την ευγνωμοσύνη της στο Χριστό. Αναγνώριζε, δηλαδή, μπροστά σ' όλους την αγάπη και την ευεργεσία του Κυρίου.
3. Ο προϊστάμενος όμως της Συναγωγής αγανάκτησε για το θαύμα. Ήθελε να δείξει πως ενδιαφερόταν τάχα για το Νόμο του Θεού. Κατά βάθος ήταν ένας μεγάλος και τέλειος υποκριτής. Ήθελε να δείξει στον κόσμο πως σέβεται την αργία του Σαββάτου.
Συκοφαντούσε τον Κύριο και έλεγε πως οι άνθρωποι δεν πρέπει σε ημέρα αργίας να έρχονται για να θεραπεύονται. Ο Κύριος όμως τον ξεσκέπασε και τον αποστόμωσε. Τον ονόμασε «υποκριτή», δηλαδή ψεύτη και θεατρίνο. Άλλα αισθανόταν μέσα του και άλλα έλεγε και έδειχνε στους ανθρώπους. Του υπενθύμισε πως η αξία του ανθρώπου, που είναι η εικόνα του Θεού, στέκεται πιο πάνω και από την αργία του Σαββάτου. Ο Θεός ζητεί αγάπη από τον άνθρωπο. Και αυτή την αγάπη πρόσφερε ο Κύριος με τη θαυματουργική θεραπεία της άρρωστης γυναίκας.
4. Τέτοιοι υποκριτές υπάρχουν πάντα στον κόσμο. Από αυτούς πρέπει να φυλαγόμαστε. Ο αρχισυνάγωγος του ευαγγελίου δε χάρηκε για το ότι ελευθερώθηκε μια δυστυχισμένη γυναίκα από τη φοβερή αρρώστια της. Με την υποκρισία προσπαθούσε να κρύψει τον εγωισμό και το φθόνο, που κρύβονταν μέσα στην του. Γι' αυτό και ο Κύριος τον ξεσκέπασε και τον αποστόμωσε μπροστά στους άλλους ανθρώπους.
Πρέπει λοιπόν να προφυλάσσουμε τον εαυτό μας από τη φοβερή αρρώστια της υποκρισίας. Η υποκρισία είναι πολύ μεγάλη αμαρτία και δεν αφήνει τον άνθρωπο να λυτρωθεί με την αγάπη του Χριστού. Πολλές φορές δυστυχώς προσπαθούμε από τη μικρή μας ηλικία να ξεγελούμε τους άλλους ανθρώπους. Υποκρινόμαστε στους γονείς, στους δασκάλους και γενικά στους ανθρώπους. Σ' αυτές τις δύσκολες στιγμές να θυμόμαστε πως ο Κύριος γνωρίζει οπωσδήποτε την υποκρισία μας και πως μια μέρα θα την ξεσκεπάσει μπροστά στους άλλους. Μόνο με τη βοήθεια της αγάπης μπορούμε να λυτρωθούμε από τη υποκρισία. Η αγάπη μας στο Θεό και τους άλλους ανθρώπους θα μας κάνει ελεύθερους, ειλικρινείς και τίμιους ανθρώπους.
Δ' ΔΙΔΑΓΜΑ:
«Υποκριτά... ουκ έδει λυθήναι (= δεν έπρεπε να λευτερωθεί) από του δεσμού τούτου τη ημέρα του Σαββάτου;» (Λουκά ιγ' 16).
Ε' ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΚΛ. ΡΗΤΟΡΩΝ
«Σκοτάδι είναι η υποκρισία. Είναι η πηγή της ψευτιάς. Ενώ η απλότητα είναι φως. Είναι η μητέρα της αλήθειας. Ας πετάξουμε λοιπόν από πάνω μας το σκοτάδι της υποκρισίας και ας ντυθούμε το φως του Κυρίου Ιησού» (ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΘΕΟΤΟΚΗ, Κυριακοδρόμιο, Αθήναι 1930, σελ. 441).
ΣΤ ΑΣΚΗΣΕΙΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1. Τι μας διδάσκει με το παράδειγμα της η άρρωστη γυναίκα του σημερινού Ευαγγελίου;
2. Γιατί η υποκρισία είναι μεγάλη αμαρτία;
3. Τι ήθελε να δείξει ο αρχισυνάγωγος με αυτά που είπε;
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΪΤ