10. Κυριακή πριν από τη γέννηση του Χριστού
Α ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το Ευαγγέλιο μας μιλεί σήμερα για τους προγόνους του Ιησού Χριστού, που έγινε άνθρωπος για τη σωτηρία μας. Αυτό μας δείχνει ότι ο Κύριος ως άνθρωπος συγγενεύει με ολόκληρο ίο ανθρώπινο γένος. Γίνεται ο πραγματικός αδελφός μας, που θυσιάζεται για να μας οδηγήσει όλους κοντά στο Θεό-Πατέρα, δηλαδή στη Βασιλεία των Ουρανών.
ΑΡΧΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ | ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ |
«Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαβίδ, υἱοῦ Ἀβραάμ· Ἀβραὰμ ἐγέννησε τὸν Ἰσαάκ, Ἰσαὰκ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰακώβ, Ἰακὼβ δὲ νῆσε τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, Ἰούδας δὲ ἐγέννησε Φαρὲς καὶ τὸν Ζάρα ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀμιναδάβ, Ἀμιναδὰβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Σαλμών, Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ῥαχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησε Ὀβὴδ ἕκτης Ῥουθ, Ὠβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰεσσαί, Ἰεσσαὶ δὲ ἐγέννησε Δαβὶδ τὸν βασιλέα. Δαβὶδ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐγέννησε τὸν Σολομὼν ἐκ τῆς του Οὐρίου, Σολομὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Ῥοβοάμ, Ῥοβοὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἄβια, Ἄβια δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀσά, Ἀσὰ δὲ ἐγέννησε Ἰωσάφατ, Ἰωσαφὰτ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωάθαμ, Ἰωάθαμ δὲ ἐγέννησε Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀμῶν, Ἀμῶν δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωσίαν, Ἰωσίας δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰεχονίαν, καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος. Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος Ἰεχονίας ἐγέννησε τὸν Σαλαθιήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησε τὸν Ζοροβάβελ, Ζοροβάβελ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀβιούδ, Ἀβιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐλιακείμ, Ἐλιακεὶμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀζώρ, Ἀζὼρ δὲ ἐγέννησε τὸν Σαδώκ, Σαδὼκ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀχείμ, Ἀχεὶμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐλιούδ, Ἐλιοὺδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐλεάζαρ, Ἐλεάζαρ δὲ ἐγέννησε τὸν Ματθάν, Ματθὰν δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰακώβ, Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ᾖς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός». |
|
Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ Ἀβραὰμ ἕως Δαβὶδ γενεαὶ δεκατέσσαρες καὶ ἀπὸ Δαβὶδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γεννεαὶ δεκατέσσαρες. Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἤν. Μνηστευθείσης γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου. Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολύσαι αὐτήν. Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ' ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ υἱὸς Δαβίδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν Ἁγίου· τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἰδοὺ ἢ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱὸν καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ' ἡμῶν ὃ Θεός. Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὐ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν». |
Όλες λοιπόν οι γενεές από τον Αβραάμ μέχρι το Δαβίδ είναι γενεές δεκατέσσερις και από το Δαβίδ μέχρι τη μετοικεσία στη Βαβυλώνα είναι γενεές δεκατέσσερις Και από τη μετοικεσία στη Βαβυλώνα μέχρι τη γέννηση του Χριστού είναι γενεές δεκατέσσερις. Του Ιησού Χριστού η γέννηση ήταν έτσι. Η μητέρα του η Μαρία, όταν μνηστεύθηκε τον Ιωσήφ, πριν να συγκατοικήσουν, βρέθηκε να είναι έγκυος από το Άγιο Πνεύμα. Και ο Ιωσήφ ο μνηστήρας της, επειδή ήταν δίκαιος άνθρωπος και δεν ήθελε να την εκθέσει, θέλησε να τη διώξει στα κρυφά. Και ενώ αυτός σκέφθηκε αυτά να και φαίνεται στον ύπνο του άγγελος Κυρίου και του λέγει- Ιωσήφ, απόγονε του Δαβίδ, να | μη φοβηθείς να πάρεις μαζί σου τη γυναίκα σου Μαριάμ· γιατί αυτό που γεννήθηκε μέσα της είναι από το Άγιο Πνεύμα. Θα γεννήσει λοιπόν παιδί και θα το ονομάσεις Ιησού· γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες του. Και αυτό έγινε για να πραγματοποιηθεί ο λόγος του Κυρίου που λέγει με το στόμα του Προφήτη. Να, η παρθένος θα μείνει έγκυος και θα γεννήσει παιδί και θα του δώσουν το όνομα Εμμανουήλ, που σημαίνει· ο Θεός είναι μαζί μας. Και σηκώθηκε ο Ιωσήφ από τον ύπνο και έκαμε, όπως τον πρόσταξε ο άγγελος Κυρίου. Πήρε μαζί του τη γυναίκα του και δεν τη νυμφεύθηκε μέχρι που γέννησε τον υιό της τον πρωτότοκο και του έδωσε το όνομα Ιησούς. |
Γ. ΑΝΑΛΥΣΗ - ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
1. Όλοι οι πρόγονοι του Κυρίου πρόσφεραν την πίστη και την αγάπη τους στο Θεό και εργάστηκαν με ενθουσιασμό και ταπείνωση, ώστε να πραγματοποιηθεί η γέννηση του Κυρίου στον κόσμο. Η Εκκλησία μας τιμά και σέβεται όλα αυτά τα άγια και ιερά πρόσωπα. Είναι χαρακτηριστικό πως όλα τα ονόματα καταλήγουν στη γενεά του Δαβίδ, απ' όπου κατάγεται η Παρθένος Μαρία και ο προστάτης της Ιωσήφ.
2. Το όνομα « Ιησούς», στα εβραϊκά σημαίνει «ο Θεός είναι η σωτηρία». Το όνομα αυτό το έδωσε ο ίδιος ο Θεός στον Υιό του τον Μονογενή. Θυμόμαστε επίσης ότι ο αρχάγγελος Γαβριήλ είπε ην Παναγία μας την ημέρα του Ευαγγελισμού, ότι θα γεννήσει τον Υιό του Θεού και θα του δώσει το όνομα Ιησούς. Στο όνομα Ιησούς συναντάμε ολόκληρο το έργο του Κυρίου, που όπως είπαμε είναι η σωτηρία του κόσμου.
3. Ο Θεός με το στόμα των Προφητών μας είπε από τα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης, πως ή Παρθένος Μαρία θα γεννήσει τον Υιό του Θεού και θα του δώσουν το όνομα « Εμμανουήλ». Είναι όνομα εβραϊκό που σημαίνει: «Μαζί μας είναι ο Θεός». Τι άλλο θέλουμε ως άνθρωποι και τι μας λείπει, όταν ο Θεός είναι μας; Ο Θεός είναι μαζί μας και πολύ κοντά μας, γιατί κατέβηκε στη γη ως Θεάνθρωπος για να μας ανεβάσει όλους τους ανθρώπους στον ουρανό. Ο Σωτήρας μας Κύριος είναι πάντα μαζί μας στην Εκκλησία και μας προσφέρει τη ζωή του με τα θεία Μυστήρια.
4. Όλα τα περιστατικά από τη γέννηση του Κυρίου μας φανερώνουν ότι ο Χριστός είναι αληθινός Θεός και πραγματικός άνθρωπος. Η γιορτή των Χριστουγέννων είναι το μεγαλύτερο μυστήριο που αγκαλιάζει ολόκληρη τη ζωή μας. Στην Εκκλησία προσκυνάμε με πίστη και ευλάβεια τον γεννηθέντα Σωτήρα μας και του προσφέρουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη μας με θαυμάσιους ύμνους που ψάλλουμε σ' όλη τη γιορταστική περίοδο των Χριστουγέννων.
Δ. ΔΙΔΑΓΜΑ
«Τέξεται (=θα γεννήσει) δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν (Ματθαίου α΄21)
ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΚΛ. ΡΗΤΟΡΩΝ
Οι κατάλογοι αυτοί είναι το γενεαλογικό δέντρο του Κυρίου, η «βίβλος γεννέσεως Ιησού Χριστού». Τα ονόματα εκείνα είναι τα κλαδιά, που φύτρωσαν στον κορμό του εκλεκτού λαού του Θεού, έως ότου βλάστησε το μυρωμένο άνθος «εκ της ρίζης Ιεσσαί» (Αρχιεπισκόπου Κρήτης ΤΙΜΟΘΕΟΥ, Ομιλίες στα Κυριακά Ευαγγέλια, Αθήναι 1956, σελ.
ΣΤ. ΑΣΚΗΣΕΙΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Τι σημαίνουν και τι φανερώνουν τα ονόματα του Κυρίου μας;
Τι μας πρόσφεραν τα ιερά πρόσωπα που αποτελούν το οικογενειακό δέντρο του Ιησού Χριστού;
Τι μας χαρίζει ο Κύριος με τη γέννηση του;
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΪΤ