Επιμέλεια Ιστοχώρου: Διον. Κ. Παρούτσας
Ιωάννη κεφ. ιβ' στίχοι 1-18
27. Κυριακή των Βαΐων
Α' ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η σημερινή Κυριακή λέγεται Βαϊοφόρος, δηλαδή γιορτή με τα βάγια. Είναι αφιερωμένη στη θριαμβευτική είσοδο του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα, όπου μας φανερώνει με τον πιο επίσημο τρόπο, ότι είναι αληθινός Μεσσίας και ο Λυτρωτής του κόσμου.
| ΑΡΧΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ | ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ |
|
«Πρό ἔξ ἥμερών του Πάσχα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἤν Λάζαρος ὁ τεθνηκῶς, ὄν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. Ἐποίησαν οὔν αὐτῶ δεῖπνον ἐκεῖ, καί ἡ Μάρθα διηκόνει· ὁ δέ Λάζαρος εἷς ἤν τῶν ἀνακειμένων σύν αὐτῶ. Ἡ οὔν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καί ἐξέμαξε ταῖς θριξίν αὐτῆς τούς πόδας αὐτοῦ· ἡ δέ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. |
Έξι μέρες πριν από τη γιορτή του Πάσχα ήλθε ο Ιησούς στη Βηθανία, όπου ήταν ο Λάζαρος, εκείνος που είχε αποθάνει και τον ανάστησε από τους νεκρούς. Του έκαμαν λοιπόν εκεί τραπέζι και η Μάρθα υπηρετούσε- και ο Λάζαρος ήταν ένας από εκείνους που κάθονταν μαζί του στο τραπέζι. Τότε η Μαρία πήρε μια λίτρα μύρο από γνήσια και πολύτιμη νάρδο και άλειψε τα πόδια του Ιησού και τα σκούπισε με τα μαλλιά της· και το σπίτι γέμισε από την ευωδιά του μύρου. |
|
Λέγει οὔν εἰς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰούδας Σίμωνος Ἰσκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτόν παραδιδόναι· διατί τοῦτο τό μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καί ἐδόθη πτωχοῖς; εἶπε δέ τοῦτο οὔχ ὅτι περί τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῶ, ἀλλ' ὅτι κλέπτης ἤν, καί τό γλωσσόκομον εἶχε καί τά βαλλόμενα ἐβάσταζεν. Εἶπεν οὔν ὁ Ἰησοῦς· ἅφες αὐτήν, εἰς τήν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. Τούς πτωχούς γάρ πάντοτε ἔχετε μεθ' ἑαυτῶν, ἐμέ δέ οὐ πάντοτε ἔχετε. |
Λέγει λοιπόν ένας από τους μαθητές του Ιησού, ο Ιούδας, ο γιος του Σίμωνα, ο Ισκαριώτης, εκείνος που επρόκειτο να τον παραδώσει: Γιατί αυτό το μύρο δεν πουλήθηκε για τριακόσια δηνάρια και δε δόθηκαν στους φτωχούς; Και το είπε αυτό όχι γιατί τον ένοιαζε για τους φτωχούς αλλά γιατί ήταν κλέφτης και είχε το ταμείο και κρατούσε τα χρήματα. Είπε λοιπόν ο Ιησούς· Άφησε την· για την ημέρα του ενταφιασμού μου έχει φυλάξει αυτό το μύρο. Τους φτωχούς βέβαια θα τους έχετε πάντα μαζί σας, αλλά εμένα δε θα με έχετε πάντα. |
|
Ἔγνω οὔν ὄχλος πολύς ἐκ τῶν Ἰουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καί ἦλθον οὐ διά τόν Ἰησοῦν μόνον, ἀλλ' ἴνα Καί τόν Λάζαρον ἴδωσιν ὄν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. Ἐβουλεύσαντο δέ οἱ ἀρχιερεῖς ἴνα καί τόν Λάζαρον ἀπό-κτείνωσιν, ὅτι πολλοί δί' αὐτόν ὑπῆγον τῶν Ἰουδαίων καί ἐπιστευον εἰς τόν Ἰησοῦν. Τή ἐπαύριον ὄχλος πολύς ὁ ἐλθῶν εἰς τήν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται Ἰησοῦς εἰς Ἱεροσόλυμα, ἔλαβαν τά βάϊα τῶν φοινίκων καί ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν αὐτῶ, καί ἔκραζον ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ. Εὐρῶν δέ ὁ Ἰησοῦς ὀνάριον ἐκάθισεν ἔπ' αὐτό, καθώς ἐστί γεγραμμένον· |
Έμαθε λοιπόν πολύς κόσμος από τους Ιουδαίους πως είναι εκεί και ήλθαν, όχι μόνο για τον Ιησού, αλλά και για να δουν το Λάζαρο, που ο Ιησούς ανάστησε από τους νεκρούς. Σκέφτηκαν λοιπόν τότε οι αρχιερείς και αποφάσισαν να σκοτώσουν και το Λάζαρο, γιατί πολλοί από τους Ιουδαίους πήγαιναν γι' αυτόν και πίστευαν στον Ιησού. Την άλλη μέρα πολύς κόσμος που ήλθε στην γιορτή, όταν άκουσαν πως έρχεται ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα πήραν στα χέρια τα κλαδιά από τις φοινικιές και βγήκαν να τον υποδεχτούν και φώναζαν Ωσαννά· Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου, ο βασιλέας του Ισραήλ. Και ο Ιησούς βρήκε ένα πουλάρι και κάθισε επάνω σ' αυτό καθώς είναι γραμμένο: |
| μή φοβοῦ, θύγατερ Σιῶν. Ἰδού ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπί πώλου ὄνου. Ταῦτα δέ οὐκ ἔγνωσαν oι μαθηταί αὐτοῦ τό πρῶτον, ἀλλ' ὄτε ἐδοξάσθη ὁ Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἤν ἐπ' αὐτῶ γεγραμμένα, καί ταῦτα ἐποίησαν αὐτῶ. Ἔμαρτυρει οὔν ὁ ὄχλος ὁ ὧν μετ' αὐτοῦ, ὄτε τόν Λάζαρον ἔφωνησεν ἐκ τοῦ μνημείου καί ἤγειρεν αὐτόν ἐκ νεκρῶν. Δία τοῦτο καί ὑπήντησεν αὐτῶ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτόν πεποιηκέναι τό σημεῖον». |
«Μη φοβάσαι θυγατέρα Σιών να, ο βασιλέας σου έρχεται καβάλα σ' ένα γαϊδουράκι». Όμως αυτά δεν τα κατάλαβαν οι μαθητές του στην αρχή, αλλά όταν δοξάστηκε ο Ιησούς, τότε θυμήθηκαν, πως αυτά ήταν γραμμένα γι' αυτόν και γι' αυτό του τα έκαμαν. Μαρτυρούσε λοιπόν ο κόσμος που ήταν μαζί του, όταν φώναξε το Λάζαρο από το μνημείο, και τον ανάστησε από τους νεκρούς· γι’ αυτό και τον υποδέχτηκαν, γιατί άκουσαν πως αυτός είχε κάνει αυτό το θαύμα. |
ΑΝΑΛΥΣΗ - ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
1. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέγει ότι ο Κύριος έξι μέρες πριν από το Πάσχα βρέθηκε στη Βηθανία στο σπίτι του Λάζαρου. Εδώ δέχτηκε αυθόρμητη φιλοξενία. Η Μαρία, η αδελφή του, πήρε άρωμα, άλειψε τα πόδια του Ιησού και τα σκούπισε με μαλλιά της. Ήταν μια πράξη αγάπης και αφοσιώσεως. Το μύρο επίσης είχε και συμβολικό χαρακτήρα. Το χρησιμοποιούσαν για να αλείβουν τους νεκρούς. Έτσι η Μαρία προαναγγέλλει μ' αυτό τρόπο το θάνατο του Κυρίου.
•2. Η αντίδραση του Ιούδα ήταν περίεργη. Αγανάκτησε, γιατί δόθηκαν τόσα λεφτά για το μύρο (300 δηνάρια αντιστοιχούν με 9.000 σημερινά ευρώ περίπου, αφού ένα δηνάριο ήταν ο μισθός για ένα ικανοποιητικό αγροτικό ημερομίσθιο – δηλ 30 ευρώ περίπου) και δε δόθηκαν στους φτωχούς. Η απάντηση του Κυρίου είναι αποστομωτική για τον Ιούδα: «Άφησε την. Έχει φυλάξει το μύρο για την ημέρα του ενταφιασμού μου. Άλλωστε τους φτωχούς τους έχετε καθημερινά μαζί σας. Εμένα όμως δε θα με έχετε πάντα». Με τα λόγια μι αυτά ο Κύριος μας δίδαξε, πως δέχεται να του προσφέρουμε την αγάπη μας. Όχι, γιατί αυτός τη χρειάζεται, αλλά γιατί δείχνει τη δική μας ευγνωμοσύνη για τις τόσες ευεργεσίες που μας προσφέρει από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος.
3. Την επόμενη μέρα ερχόταν ο Κύριος με τους μαθητές στα Ιεροσόλυμα. Ο κόσμος έτρεξε να τον προϋπαντήσει, άνθρωποι κρατούσαν στα χέρια τους κλαδιά από φοινικιές και φώναζαν όλοι με μια φωνή: « Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος r.v ονόματι Κυρίου, ο βασιλέας του Ισραήλ». «Ωσαννά» σημαίνει ατά εβραϊκά «σώσε μας». «Ευλογημένος ο ερχόμενος». Όλοι αναγνωρίζουν ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας, που όλοι τον περίμεναν. «Εν ονόματι Κυρίου». Υποδέχονται το Χριστό, γιατί τον έχει στείλει ο Θεός. «Ο βασιλεύς του Ισραήλ». Είναι ο παντοδύναμος βασιλέας του κόσμου, ο παντοκράτορας Θεός. Έρχεται να βασιλεύσει με την αγάπη του μέσα στις καρδιές όλων των ανθρώπων.
4. Μακάρι ο καθένας μας την Κυριακή των Βαΐων, αλλά και κάθε μέρα, να υποδέχεται με αυτό τον τρόπο τον ερχομό του Κυρίου. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας διηγείται πως και τα μικρά παιδιά φώναζαν με ενθουσιασμό: «Ωσαννά, στον υιό του Δαυίδ». Ο Κύριος δέχτηκε τον αθώο ύμνο τους και απάντησε στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους: «Δε διαβάσατε ποτέ ότι από το στόμα των νηπίων και εκείνων που θηλάζουν θα φτιάξω τον τέλειο ύμνο»; Το κάθε παιδί μπορεί και σήμερα με αγάπη και καλή καρδιά να υποδέχεται το Βασιλέα της δόξας, τον Κύριο Ιησού Χριστό.
5. Η Εκκλησία μας πανηγυρίζει την Κυριακή των Βαΐων. Ο Κύριος φανέρωσε δημόσια και σ' όλο τον κόσμο ότι είναι ο αληθινός Μεσσίας, ο Σωτήρας του κόσμου. Από το βράδυ της Κυρίακής των Βαΐων αρχίζουν οι ωραίες και κατανυκτικές ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας. Η Εκκλησία με τους θαυμάσιους και ζωντανούς ύμνους, μας παρουσιάζει τα σεπτά Πάθη του Κυρίου μας. Από μας εξαρτάται να παρακολουθήσουμε τις ιερές Ακολουθίες με ησυχία, σεβασμό και ευλάβεια. Να βρισκόμαστε κάθε βράδυ στην εκκλησία. Έτσι θα μας αξιώσει ο Χριστός να τον αισθανθούμε πολύ κοντά μας, να τον ακολουθήσουμε στο μαρτύριο του Γολγοθά και να γίνουμε αληθινοί μάρτυρες της Αναστάσεως του.
Δ' ΔΙΔΑΓΜΑ:
«Ωσαννά, ευλογημένος ο βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιωάννη κεφ. ιβ')
Ε' ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ
«Σήμερα ο Χριστός μπαίνει στην αγία πόλη (= Ιερουσαλήμ) καθισμένος πάνω σ' ένα πουλάρι. Έρχεται για να ελευθερώσει τα έθνη (=τους ειδωλολάτρες) από το σκοτισμό του λογικού (= την αμαρτία), που είχε αγριέψει σε μεγάλο βαθμό τους ανθρώπους» (Τροπάριο της Εκκλησίας στη γιορτή των Βαΐων).
ΣΤ ΑΣΚΗΣΕΙΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1.Τι φανερώνει Ο Κύριος με τη θριαμβευτική του είσοδο στα Ιεροσόλυμα;
2.Ποιο είναι το περιεχόμενο του μεσσιανικού ύμνου;
3.Πώς μπορούμε να υποδεχτούμε σωστά και αληθινά τον Κύριο στην καρδιά μας;
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΪΤ