Επιμέλεια Ιστοχώρου: Διον. Κ. Παρούτσας
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ' ΛΟΥΚΑ (Λουκά κεφ. ιθ' στίχοι 1-10)
15. Ο Ιησούς και ο Ζακχαίος.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η συνάντηση του Ιησού Χριστού με τον αρχιτελώνη Ζακχαίου είναι μια θαυμάσια περικοπή, που χαρίζει στις καρδιές μας αισιοδοξία , θάρρος και βεβαιότητα για την ψυχική μας σωτηρία. Μας δείχνει το δρόμο, που μπορεί ο άνθρωπος να ακολουθήσει γα να συναντηθεί με τον Κύριο και να επικοινωνήσω μαζί του Είναι ο αληθινός δρόμος της μετάνοιας, που πρέπει να είναι έμπρακτη, όπως εκείνη του αρχιτελώνη Ζακχαίου.
ΚΕΙΜΕΝΟ
| ΑΡΧΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ | ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ |
| «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ διήρχετο ὃ Ἰησοῦς τὴν Ἱεριχῶ· καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἢν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἢν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἤν. Καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκοκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι δι’ ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. Καὶ μόλις ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὃ Ἰησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας καταβῆθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ μὲ μείναι. Καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. |
Εκείνο τον καιρό περνούσε ο Ιησούς μέσα από την Ιεριχώ. Και να ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Ζακχαίο και αυτός ήταν αρχιτελώνης και επομένως πλούσιος. Και ζητούσε να δει τον Ιησού ποιος είναι και δεν μπορούσε, εξαιτίας του κόσμου και επειδή ήταν μικρόσωμος. Έτρεξε λοιπόν μπροστά και ανέβηκε σε μια συκομουριά για να τον δει, γιατί από κει θα περνούσε. Και μόλις ήλθε σε κείνο το μέρος, σήκωσε τα μάτια του ο Ιησούς και τον είδε και του είπε· Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου. Και ο Ζακχαίος κατέβηκε αμέσως και υποδέχτηκε τον Ιησού με χαρά. |
|
Καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλύσαι. Σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· Ἰδοὺ τὰ ἤμιση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς καὶ εἴ τινος τὶ ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι εἰς τετραπλοῦν. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν. Ἦλθε γὰρ ὃ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητήσαι καὶ σώσαι τὸ ἀπολωλός». |
Όλοι τότε που το είδαν τούτο εγόγγυζαν και έλεγαν πως μπήκε να φιλοξενηθεί στο σπίτι ενός αμαρτωλού ανθρώπου. Ο Ζακχαίος όμως στάθηκε μπροστά στον Ιησού και του είπε· Να τα μισά από τα υπάρχοντα μου, Κύριε, τα δίνω στους φτωχούς· και αν τύχει και έκλεψα κανενός του το δίνω πίσω τετραπλάσιο. Τότε του είπε ο Ιησούς· Σήμερα έγινε σωτηρία σε τούτο το σπίτι, γιατί και αυτός είναι παιδί του Αβραάμ. Γιατί ο υιός του ανθρώπου ήλθε για να ψάξει να βρει και να σώσει τους χαμένους. |
ΑΝΑΛΥΣΗ - ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
1. Ο Ζακχαίος ήταν αρχιτελώνης και πολύ πλούσιος. Και τα δυο αυτά τον είχαν απομακρύνει από το Θεό και τον είχαν κάνε άδικο και αμαρτωλό. Οι τελώνες αγόραζαν με ένα ορισμένο ποσό τους φόρους. Τα χρήματα που ξεπερνούσαν αυτό το ποσό, το κρατούσαν για τον εαυτό τους. Οι τελώνες ήταν πιεστικοί στο μάζεμα των φόρων και γι' αυτό ήταν αντιπαθητικοί και μισητοί από τον κόσμο. Είχε καταντήσει η λέξη «τελώνης» να σημαίνει «μεγάλος αμαρτωλός».
2. Ο Ζακχαίος ζητούσε επίμονα να δει τον Κύριο. Ανέβηκε στη συκομουριά επειδή ήταν κοντός για να δει το Χριστό, που θα περνούσε από εκεί μπροστά. Δε φοβήθηκε να μη γελάσουν οι άλλοι μαζί του, ούτε λογάριαζε το μεγάλο αξίωμα που είχε στην κοινωνία. Αυτός ήθελε να γνωρίσει το Χριστό. Ξεπερνούσε όλα τα εμπόδια και τις δυσκολίες. Μακάρι και ο σημερινός χριστιανός να ακολουθούσε το παράδειγμα του Ζακχαίου. Ο άνθρωπος σήμερα δεν ντρέπεται, όταν διαπράττει την αμαρτία, αλλά δείχνει δειλία, όταν πρόκειται να μετανοήσει. Πολλοί ακόμα ντρέπονται και αυτό το σταυρό τους να κάνουν.
3. Για να μετανοήσει ο άνθρωπος ειλικρινά, όπως ο Ζακχαίος, πρέπει πρώτα - πρώτα να νικήσει τις δυσκολίες και τις ειρωνείες του κόσμου. Πόσα παιδιά δε λιγοψυχούν από τις κρίσεις και τα πειράγματα των συμμαθητών τους; Εδώ πρέπει το παιδί να οπλιστεί με το θάρρος και τη δύναμη του Ζακχαίου και να ζητήσει τη βοήθεια του Χριστού. Τότε και ο Κύριος θα ζητήσει και από μας να τον φιλοξενήσουμε στον «οίκο της ψυχής μας». Αυτό γίνεται, όταν μας καλεί να κοινωνήσουμε στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Είναι η πιο μεγάλη στιγμή στη ζωή του ανθρώπου. Παίρνουμε μέσα μας τη ζωή του Κυρίου και έτσι κερδίζουμε τη σωτηρία μας, δηλαδή τον Παράδεισο.
4. Όταν αρχίσουμε και φιλοξενούμε το Θεό μέσα μας, τότε συμφιλιωνόμαστε και με τους άλλους ανθρώπους. Το ίδιο έκανε και ο Ζακχαίος. Προχώρησε στο δεύτερο βήμα για τη σωτηρία του. Πούλησε τη μισή περιουσία του και τη μοίρασε στους φτωχούς. Επίσης όσους αδίκησε ή έκλεψε θα τους επιστρέψει τέσσερις φορές περισσότερα χρήματα. Την αγάπη που του χάρισε ο Χριστός, την προσφέρει τώρα στους άλλους ανθρώπους. Αυτή η αγάπη χάρισε στο Ζακχαίο τη σωτηρία του. Τώρα ο Ζακχαίος με πίστη, την αγάπη και τη μετάνοια μεταμορφώθηκε από αμαρτωλός και έγινε το υπόδειγμα του σωσμένου ανθρώπου για υπόλοιπο κόσμο.
ΔΙΔΑΓΜΑ
«Ήλθε ό υιός του ανθρώπου ζητήσαι και σώσαι το απολωλός» ( = το χαμένο άνθρωπο) (Λουκά ιθ').
ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΚΛ. ΡΗΤΟΡΩΝ
Με βήματα ηρωικά και σταθερά ανεβαίνει ο Ζακχαίος την κλίμακα της μετάνοιας. Και πρώτα νικά τον κακό εαυτό του. Την ισχυρή αυτοπεποίθηση του πλούτου αντικαθιστά η ταπείνωση, η παιδική απλότητα και η επιθυμία να δει το Χριστό». (Πρεσβυτέρου ΓΕΩΡΓΙΟΥ Φως εκ Φωτός, Αθήναι 1978 σελ. 225).
ΑΣΚΗΣΕΙΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1. Γιατί ο Χριστός ζήτησε να φιλοξενηθεί από το Ζακχαίο;
2. Πώς εμείς σήμερα μπορούμε να φιλοξενήσουμε το Χριστό στην καρδιά , μας;
3. Τι σου κάνει εντύπωση από τη διαγωγή του Ζακχαίου;
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΪΤ