2. Η οργή και η συμφιλίωση.
ΑΡΧΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ | ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ |
«Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη τοῖς ἀρχαίοις, οὐ φονεύσεις· ὃς δ' ἂν φονεύσῃ, ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει. Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ ὀργιζόμενος τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ εἴκῃ ἔνοχος ἔσται τῇ κρίσει· ὃς δ' ἂν εἴπῃ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ ῥακά, ἔνοχος ἔσται τῷ συνεδρίῳ· ὃς δ' ἂν εἴπῃ μωρέ, ἔνοχος ἔσται εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός. |
Έχετε ακούσει πως είπαν στους αρχαίους (Εβραίους) μη φονεύσεις· όποιος όμως φονεύσει θα είναι ένοχος και πρέπει να δικαστεί (στο τοπικό δικαστήριο). Εγώ όμως σας λέγω πως καθένας που οργίζεται χωρίς λόγο εναντίον του αδελφού του, είναι ένοχος και πρέπει να δικαστεί (στο τοπικό δικαστήριο). Εκείνος δε που θα πει στον αδελφό του, ρακά (= ανόητε) είναι ένοχος και πρέπει να δικαστεί από το συνέδριο (= ανώτατο δικαστήριο των Ιουδαίων). Εκείνος πάλι που θα πει μωρέ (= βλάκα) είναι ένοχος και θα πρέπει να παραδοθεί στη γέεννα του πυρός. |
Ἐὰν οὖν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κακεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφὸς σοῦ ἔχει τὶ κατὰ σοῦ, ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σοῦ, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου». |
Όταν προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο και εκεί θυμηθείς, πως ο αδελφός σου έχει κάποιο παράπονο εναντίον σου, τότε άφησε το δώρο σου μπροστά στο θυσιαστήριο και πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς με τον αδελφό σου και τότε αφού ξαναέλθεις πρόσφερε το δώρο σου. |
Β' ΑΝΑΛΥΣΗ-ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ
1. Ο Κύριος μας φανερώνει εδώ τα βαθύτερα αίτια, τα κίνητρα, που οδηγούν πολλές φορές τον άνθρωπο στη φοβερή αμαρτία του φόνου. Στην καρδιά του κάθε ανθρώπου δημιουργούνται και αναπτύσσονται όλες οι κακίες και αμαρτίες. Συχνά όμως δεν καταλήγουν σε πράξεις. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι ανεύθυνος, γι' αυτά που δοκιμάζει στην καρδιά του.
2. Το πρώτο πάθος που δοκιμάζει ο άνθρωπος είναι η οργή. Ο εγωισμός μας είναι η πηγή του θυμού. Πρέπει πολύ να προσέξουμε. Να προσπαθούμε να απομακρύνουμε κάθε θυμό από την καρδιά μας. Αν δε το κάνουμε, είμαστε ένοχοι, όπως τονίζει ο Κύριος για την «κρίση», δηλ. το τοπικό δικαστήριο που δίκαζε τους Ισραηλίτες.
3. Το δεύτερο σκαλοπάτι είναι η φιλονικία. Αρχίζει συνήθως με τα λόγια και καταλήγει στα έργα. Όταν φιλονικούμε λέμε προσβλητικές φράσεις και λόγια στο συνάνθρωπο μας. Τέτοιες λέξεις είναι: «ρακά» (άμυαλε) και «μωρέ» (ανόητε). Η βρισιά δεν επιτρέπεται ούτε για αστείο. Δείχνει μεγάλο εγωισμό και έλλειψη αγάπης. Με τις βρισιές νομίζουμε, πως εμείς είμαστε οι έξυπνοι και οι άλλοι είναι οι ανόητοι και οι βλάκες. Αυτό είναι μεγάλη αμαρτία, γι' αυτό και ο Κύριος μας λέγει, ότι ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει και στο σημείο να χωριστεί από τη Βασιλεία του Θεού, που αναφέρεται στο ευαγγέλιο με τη φράση «γέεννα του πυρός».
4. Στη συνέχεια ο Κύριος μας λέγει, πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτές τις άσχημες καταστάσεις. Όταν αισθανθούμε μέσα μας κάτι απ' όλα αυτά (θυμό, οργή, μίσος) πρέπει να τρέξουμε να συμφιλιωθούμε με το συνάνθρωπο μας. Να του ζητήσουμε συγχώρηση, αν εμείς φταίξαμε και να του δώσουμε συγχώρηση αν μας έφταιξε εκείνος. Ο Κύριος μας λέγει πώς μπορούμε να συμφιλιωθούμε στο χώρο της Εκκλησίας, δηλαδή εκεί, όπου προσφέρουμε τη λατρεία, την αγάπη μας στο Θεό. Στην Εκκλησία παρακαλούμε αδιάκοπα το Θεό: «άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών». Γι' αυτό και πρέπει να εκκλησιαζόμαστε κάθε Κυριακή, ώστε η αγάπη του Χριστού να θρονιάζεται μέσα μας και έτσι να αποφεύγουμε τους θυμούς και τις φιλονικίες, που μας οδηγούν στην καταστροφή.
Γ ΔΙΔΑΓΜΑ:
«Ύπαγε πρώτον διαλλάγηθι τω αδελφώ σου, και τότε ελθών πρόσφερε το δώρόν σου» (Ματθαίου κεφ. ε' στίχος 24).
ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ
«Πρόσχωμεν την αγίαν αναφοράν εν ειρήνη προσφέρειν.... έλεον ειρήνης θυσίαν αινέσεως».
«Αγαπήσωμεν αλλήλους, ίνα εν ομονοία ομολογήσωμεν Πατέρα Υιόν και Άγιον Πνεύμα, Τριάδα ομοούσιον και αχώριοτον» (Από τη θεία Λειτουργία της Εκκλησίας μας)
Ε' ΑΣΚΗΣΕΙΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Γιατί ο θυμός και η οργή είναι κακό πράγμα;
Πώς μπορούμε να αποφύγουμε τις φιλονικίες και τα άσχημα
Τι δείχνει, όταν λέμε άσχημες λέξεις στους άλλους;
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΪΤ