|
Φαίνεται απίθανο το γεγονός ότι όλες οι
γλώσσες, οι χιλιάδες γλώσσες που μιλούνται σήμερα, και οι οποίες είναι
ακατανόητες μεταξύ τους, παρουσιάζουν τόσα πολλά κοινά χαρακτηριστικά! Κι όμως τα χαρακτηριστικά αυτά δεν
εμφανίστηκαν τώρα, παρουσιάστηκαν με την εμφάνιση της ομιλίας στους προγόνους
μας.
Και όλες αυτές οι ομοιότητες συνθέτουν το
πορτρέτο της γλώσσας κάθε λαού, χωρίς να καταλύουν τη μοναδικότητά της και τον
ιδιαίτερο χαρακτήρα της.
Μοναδικότητα, η οποία χαρακτηρίζει την κάθε
γλώσσα ξεχωριστά, αλλά ταυτόχρονα είναι το κυριότερο στοιχείο διαφοροποίησης του
ανθρώπου από τα ζώα. Η μοναδικότητα του συνειδητού έναρθρου λόγου διακρίνει τον
άνθρωπο και υποδηλώνει την ανώτερη νοημοσύνη του σε σύγκριση με τα υπόλοιπα όντα.
Ο λόγος, τέλος, προφορικός ή γραπτός, είναι
αυτός που βοηθάει τον άνθρωπο να υψωθεί πνευματικά, να ανακαλύψει την
προσωπικότητά του και να απελευθερωθεί από τα πράγματα που τον καταπιέζουν.
Ο λόγος συντελεί στην ανθρώπινη επικοινωνία
και ωριμάζει τον άνθρωπο.
|
Σημείωση:
Το γλωσσολογικό αυτό κείμενο είναι αντιγραφή μιας σεμιναριακής εργασίας την
οποία δακτυλογράφησα μετά από παράκληση κάποιας συναδέλφου από την Ζάκυνθο. Από
τότε βρισκόταν χαμένη στον υπολογιστή μου. Δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα
της συναδέλφου, αλλά πιστεύω πως δεν θα είχε αντίρρηση να τη δει δημοσιευμένη
εδώ. Προκειμένου να την εκμεταλλεύεται μονάχα ο καθηγητής για τον οποίο την είχε
γράψει....
|
|
